trabzonun küme düşme tehlikesi yaşadığı sezonlarda kendisine geçilen hakem kıyakları düşünülürse, alalade bir anadolu takımı olmadığı ortadadır. Lakin, eskiden anadolu takımı taraftarlarınca sevilen trabzon'un artık o kadar da sevilmemesinin nedeni tam da bu durumdur. "Anadolu'dan çıkan tek şampiyon" zamanla sınıf atlama sevdasına düşmüş, geldiği mahalleyi unutmuş, ağadan çok ağa kesilmiştir. TV yayınları ihalesinde eşit bir bölüşüm önerenlerin önüne kale gibi dikilen ve "büyüklerle küçüklere nasıl eşit para dağıtılır, istemezük" diyen bu trabzon, ne kendini 3 büyüklere 4. büyük olarak kabul ettirebilir, ne de anadolunun temsilcisi olarak sempati toplayabilir artık. Zaten "trabzonlu teknik direktör isteriz, trabzonlu futbolcu isteriz" havalarındaki bir camianın da büyük takım olması mümkün değildir. Bizim büyük dediklerimizin avrupada ne kadar hızla küçüldüğünü görünce, trabzonun hali daha bile acınasıdır aslında.
2 arada 1 derede bocalayacaktır kaçınılmaz son gelene kadar.*
