yusuf kaplan bey'in sit-com yazsa ne kadar başarılı olabileceğini bizlere kanıtladığı yazısında ortaya sürdüğü tespit.
uzun zamandan beri bu kadar keyif almamıştım bir yazıyı okurken. araya sıkıştırdığı simile kelimelerle sürükleyici bir hikaye yazmış kendileri.
yazıyı okumaya başladım, güzel gidiyordu. orta kısmını geçtikten sonra yüzümün kızardığını ve ellerimin üşüdüğünü farkettim. yapmayın efendi, ipimizi pazar çıkarttınız. olmuyor böyle.
"Laikçilik kampının kahir ekseriyetini, bugün Türkiye'de en fazla kapitalistleşen, medyaya, finans dünyasına, sivil ve sivil olmayan bürokrasiye şimdiye kadar keyiflerine göre şekil ve çeki düzen veren dünün tatlısu "devşirme" solcuları oluşturuyor.
Türkiye'nin gerçek faşistleri, ne yazık ki, Türkiye'nin solcularıdır. Darbelere davetiye çıkaranlar, darbeleri alkışlayanlar, Taksim'de, Tandoğan'da, Çağlayan'da "demokrasi" diyerek darbe için sokaklara dökülenler, milletin iradesinin yansıması olan iktidarları karşı-devrim diye hedef gösterenler, milleti "göbeğini kaşıyan" adam diye aşağılayanlar, ülkede yaşanan travmaları hiçe sayarak Doğu'da yaşananları, töre cinayeti, namus cinayeti diye cilâlayıp bu cinayetleri islâm'a saldırmak için bulunmaz fırsatlar olarak değerlendirenler, bu ülkenin gerçek faşistleri olan sözümona solcularıdır. Başından beri böyledir bu."
