nietzcheyi çok sevmeme rağmen irvin yalom adlı nietzsche yağdanlığı psikolog yazardan da o ölçüde nefret etmişimdir. hele annem ve hayatın anlamı adındaki psikanaliz kitabında beni kendisinden tiksindirmiştir. nietzche zaten sulu göz bir insandı, durmadan ağlardı. hatta bir gün nietzche yolda giderken bir adamın atını şiddetle dövdüğünü gördü. hemen at sahibi ile atın arasına girdi ve atın boynuna sarılarak hıçkıra hıçkıra ağladı. nietzche sevgi deryasında boğulmuş bir insandı onun için illaki üzerine kitap yazmaya ne gerek var?
