1630.
-
Ögsem lebüni cân deheninden şeker çıkar.
Ansam dişünü dîde-i terden güher çıkar.
Mercan lebün hayâline kan yudup ölenin
Her kim kazarsa toprağını la'l-ü zer çıkar.
Deryaya düşse katresi yar agzı yarınun
Tuz yirine hemîşe denizden şeker çıkar.
Ol serv-i sîm-ten soyunup çıksa câmeden
Cismin gören sanur ki bulutdan kamer.
Müşkil budur ki her kime kim hâlüm ağlasam
Işkın yokunda ol dahi benden beter çıkar.
Tan yeli zülfüne güzer ettikçe sanuram
Kal'atul-Gurrabkafile-i müşg-i ter çıkar.
Meftuni acep mi cennet-i kûyundan ola dur
Bilmezlük ile âdem elinden neler çıkar.
