kültürümüzdeki her şeyi kutsallaştırmaya çabalama geleneğinin yansıması olarak görülmesi gereken hadise. düşünce şöyledir: çocuğa çocuğa kuran da geçen bir isim ya da peygamber vb isimleri verirsek çocuk da bu temenni üzerine yetişir ve isminin gereklerini yerine getirir. niyet iyi hoş da, neticesi pek tutmuyor.
örneğin adı muhammed konan bir çocuk kendini tanımaya, islam ı ve peygamberleri öğrenmeye başladığında daha küçük yaşlarında omuzlarında ağır bir yük hissediyor. ilerleyen zamanda bu daha da vahim bir hal alabiliyor. yani meselenin bu tüden psikolojik etkileri de mevcuttur.
öte yandan özellikle kuran da geçen kelimelerin seçilerek çocuğa verilmesi konusu bir takıntı haline getirilmemelidir. sonuçta kuran da geçen kelimeler cennetten indirilmiş, dünyada var olmayan , arapça da bulunmayan kelimeler değil. meseleyi bu şekilde algıladıktan sonra isteyen çocuğuna kuran dan isim seçip vermek isterse versin. önemli olan kişinin ne yaptığını bilerek yapmasıdır.
