geçen hafta annem içeriden seslenmekte:
+ gel bak vahide ölüyor. şu bilgisayardan kalksan da filmi birlikte izlesek.
- annecim merak etme. vahide ölmezz. böyle türk dizisi olmaz. zaten senaryoyu ben yazıyorum. bak, diyorum sana yaşatırlar vahideyi. üzülme bu kadar.
....
+öldü işte. öldürdüler vahideyi. hani ölmezdi? bak gömüyolar kızı.
koşa koşa yan tarafa gittim. baktım sahiden de öldürmüşler vahide yi. vay anasını dedim, işte türk filmi! çok sevilen karakteri dizi uğruna öldürdüler. sanırım türk dizilerinde de kaliteyi arttırıyorlar. bu bir dönüm nokyasıydı. şaşkınlıklarımı gizleyemiyor bir yandan da mefta için yapılan hazırlıkları izliyordum. sahiden her şeyi düşünmüş tek tek uygulamışlardı. buruk bir gece geçirdim bu bölüm yüzünden.
sonra hafta içerisinde öğreniyorum ki kızımızın erkek arkadaşı nejat işler in sevgilisizlik canına tak etmiş. kızımız da nejatsızlığa dayanamamamış. oysa ki vahide dizi de bilmem kaç ay mustafa yı beklemişti. fakat gerçekte, bu çiftimiz bir kaç ay daha beklemeye dayanamamışlar. valla ne yalan söyleyeyim benim de öyle sevgilim olsaydı çok izlenen dizimi bırakırdım şahsen. neyse konuyu dağıtmadan diziye dönelim. demek ki neymiş, gerçekte aylarca beklemek diye bir şey yokmuş. ya da film tuttu, beni de çok beğeniyorlar diziyi bırakamam deyip de nejat ı mı bıraksaydı yani! demek ki gerçekten seviyormuş kızceğiz. aferim. kapitalist dizilere aşkını kurban etmedi. canım benim. oyunculukta profesyonel olamasa da aşkta profesyonel olmayı tercih etti. öperim.
