ertesi günü düşünmeden gece boyu süren samimi sohbetlerdir... hele de yaz geceleri. o sicak günün ardindan hafif bir serinlik kaplar ya ortami iste o an. o an bitmesin ister insan ertesi gun derdi yoktur. tatli sohbetin akisina birakiverir kendini. çay eşliğinde çekirdek de olsa fena olmaz ha. "o an" varolmaktan tadalma vaktidir, guzellikleri düsleme vaktidir... buyuklerin "haydi yatma vakti" şeklindeki uyarilari da kırmaz şevkini onlari atlatip gecenin akişina kendini birakmak ayri bir zevk olmuştur zira...
ama bunlar "büyümek"le birlikte hep özlenen şeyler olarak kaldi geride...
artik ertesi günün plani var zihninden atamazsin onu bir kenara, yaptigindan alamazsin bir tad. "haydi yatın artık" diye karışan da yoktur ama zihin duru değildir. "o an"lar geride kalmişlardir, özlenenler arasinda yerlerini almışlardır...
