sabahın köründe kalkıp, aceleyle üzerini giyinmeye çalışmak, bir türlü dengine oturmayan kazak, gömlek v.b. kıyafetlerin üzerinize girmemesi, saçlarınızı taramaya giderken ayak sırça parmağınızı odadaki kolonun kenarına vurmak, bir yandan "hadi artık geç kalacaksın" diyen anne, diğer yandan, "bırak ya adam olmaz bu" diyen baba ve lavaboya senden önce gidip saçlarını fönleyen kız kardeş...
o an bi sessizlik olur ve uğultu başlar... orta kulaktan geçen, anne sözü, baba sözü, fön makinasının sesi ve sabahın köründe açık olan televizyondaki sabah şekerlerinin iğrenç diyalogları duyulur, kalbiniz "güp güp güp" atarken gözlerinizi birkaç saniye kapalı tutun ve bütün o seslerin kaybolmasını bekleyin...
sabah sabah birilerinin kalbini kırmamak için, kendinize hakim olmanın bir yoludur...
