bir yıldız vardır gökyüzünde,
varlığıyla hep huzur bulduğun,
dikip gözünü baktığın...saatlerce,
benzetircesine sevdiğine,
bazen umutlu,
bazen çaresizce...
bir de kapıldıysa insan o yıldızın büyüsüne,
ne mesafe tanır ne de başka şey...
uzanır değercesine her defasında,
değecekmiş gibi yaklaşır ona,
yaklaşır...yaklaşır...
ve bir an boşlukta bulur kendini o sıra,
anlar! ne kadar hüzünlü olsada,
imkansızlığı, sonsuzluğu, boşluğu...
çırpınırcasına...
