1624.
-
ve nisan yağmurları,
gözyaşları gibi süzülüyor penceremden.
ölü doğmuş günler gömüyorum,
mayısa.
ağzımda paslı kan tadı...
ve yollar çıkartıyor,
çirkin falcılar.
karanlık, uzun, yorgun yollar.
boylu boyunca uzanıyorum.
yalnızlık kokan şiirlerin üstüne;
bir tabut gibi...
