fortis kupası finalinde karşılaşan iki takımın da farklı bir yol çizdiğini söyleyebiliriz: beşiktaş beklenmedik bir şekilde hırslı oyunuyla, güzel oyunuyla, tabir-i caizse "joga bonito" ile ligde şampiyonluğa koşarken, fenerbahçe tam tersi şekilde tarihinin en büyük hüsranlarını yaşadığı bir senede en azından 26 yıllık hasretini dindirip kendini affettirmek istiyordu.
ancak beklenmedik senenin beklenmedik finalinde beklenmedik bir olay oldu ve beşiktaş ciddi manada ezici bir kuvvet uygulamaya başladı. aragones'in belki de hayatının hatası ile volkan babacan kararı daha 6. dakikada kendi kendini imha etti ve yusuf'un füzesi yerini buldu. sonrası karşılıklı ataklarla geçerken güiza ligdeki başarısını finalde de perçinleyerek beşiktaş'a ikinci golünü kaydetti - ki bu ilk yarının da skoruydu -.
ikinci devreye doğru bir karar ile ibrahimlerin toraman'ını çıkarıp üzülmez'ini oyuna sokan kurt hoca denizli bunun karşılığını da gani gani alırken bobo'nun devre arasında verilen taktik gereği kaleyi gördüğü yerde vurduğu ilk top gol oluyordu ve bu biraz da maçın koptuğu nokta oluyordu.
yusuf kendi kariyerini parlatmaya devam ediyordu: çizgiye inip çalım attıktan sonra yaptığı orta şans eseri isabetli bir şekilde sekince bobo müthiş bir yükselişle topu ağlara gönderiyordu...
beşiktaş'ın şiir misali oyunu meyvesini bir kez daha veriyordu; holosko - bobo paslaşmasında bobo'nun topuk pasında golünü atan holosko oluyordu ve maç artık tamamen kopuyordu.
bu zamana kadar zaman zaman hata yapan hakem, bünyamin gezer, "lan bu maçta benim adım hiç geçmeyecek" diyerek fantastik bir penaltı veriyordu ve maçın skorunu istatistiklerin futbolcusu alex belirliyordu: 4 - 2.
maç konusunda bunları söyleyebilirken asıl tartışmamız gereken nokta ise türkiye kupası'nın gerçekten türkiye'nin kupası olup olmadığıdır.
