"fabrikada çalışan üç kafadar işçiden biri Kayserili, biri Adanalı biri de bizim Trabzonlu Temel'dir.
Bunlar çalışırlarken her gün patronun erkenden işten ayrıldığını fark ederler.
Uyanık Kayserili diğer iki arkadaşını çağırır:
- 'bakın, patron böyle erkenden çıkıyor ve dönmüyor. Biz de o çıktığı zaman peşinden çıkıp gidelim.'
Diğerleri bu teklifi hemen kabul eder.
O gün patron gene erkenden çıkar.
Bizim üç kafadar da hemen peşinden dışarı seğirtirler.
Kayserili doğruca evine gider ve yatar.
Adanalı hemen bir kebapçıya gidip güzelce karnını doyurur.
Temel de evine gider.
Temel yatak odasından gelen sesler uzerine kapıyı sessizce açar.
Yatakta karısına sarılmış bulunan patronunu görür ve kapıyı sessizce kapatıp oradan çıkar.
Ertesi gun Kayserili ve Adanalı o gün de patronun peşinden çıkmak üzere plan yaparlar.
Temel'i çağırırlar ve bugün de erken çıkacaklarını söylerler.
Temel hemen itiraz eder.
-'Yok uşaklar ben çıkmam! Dün az kalsın yakalanıyordum."
