4 mayıs'ta ki eylemin hedefi, bir gün boyunca protesto eden yazarların entry girmemesiydi. fakat bazı yazarlar yazmaya devam ettiler. yazmaya devam etsinler bu önemli değil. elbette ki kimse yazmamak zorunda değildir. bizim kızdığımız nokta, arkadaş bu adamlar yazmıyor. yani bir gün boyunca hiç konuşmuyorlar. sen onlarla taşşak geçerek, onları konuşturmaya çalışarak ne yapmaya çalışıyorsun? bunu merak ediyorum.
bu şerefsizce eylemi şöyle özetliyim kimilerine. anıtkabir'de saygı duruşunda bekleyen bir askeri, güldürmeye çalışmak, gidip orasına burasına hareket yapmaktan farkı nedir bunun? arkadaş adam bir şey yapmaya çalışıyor. sen onun damarına basarak ne yapıyorsun? hedefin vizyonun nedir? bana de ki; ya markasiz kardeş. ben zall'ın sağ koluyum. bana çok para verdi grevi kırmam için. ben de geldim böyle şeyler yaptım de.
bir de tutmuş ben eleştirdim. ulan bekle bir gün sonra eleştir. eylem bitsin. neyi nasıl eleştiriyorsun. aslanın olmadığı yerde tilkiler aslan kesilirmiş diye bir laf vardır. bekle aslanlar da gelsin, sen öyle aslanlık tasla. bakalım onlar ne diyecekeler.
cesaretsiz, yüreksiz insanlar topluluğu da anlaşıldı ve piç olmadı bu eylem.
