çok güzel cümleler kurmak istedim sana. ama kurduklarımın hiçbirini beğenmedim. yetmezdi ki sana. sonra yardım istedim can baba'dan. zannederim okkalı bir küfür sallamıştır yattığı yerden. ulan hislerinizi bile yazamayan andavallar, bir de ortaya aşığım, seviyorum diye çıkıyorsunuz diye. tabi o bu kadar kibar söylemezdi muhtemelen. ama sonra gözlerime bakınca anladı halimi can baba. oku evlat dedi, şurda bir kaç bişi karalamıştım diye. okudum ve senle paylaşmak istedim. okur musun?
Bunca zaman bana anlatmaya
çalıştığını,kendimi
bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu
varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
`Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak,dinleyerek değil..`
Bildiklerini bana neden
anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün
kayıpmış,
`Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu anladım..`
Acı doruğa ulaştığında
gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını
anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla
ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde
anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir
tek en çok sevdiği acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her
damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
terkettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği
gizlememekmiş marifet,
