bu filmdeki gibi bir alet icat edilmiş olsa sakın sevginizi sınamak için bu işlemi yaptırtmayın. nerde böyle gerçek aşklar, sevgiler! kızın ya da erkeğin hoşlanmadığınız bi yanını görünce sevgi mevgi kalmıyor bu yüzyılda! ben şöyle yapıyorum her seferinde kendimi yenileyip sanki farklı bir karaktere bürünmüşüm gibi yeni rolümü benimsiyorum. bu da bi çeşit silme işlemi oluyor. (sadece aşklar için değil yahu)!
aslında hiç hoşlanılmayan hatta sevilmeyen yanları olduğunu kendimize dahi itiraf edemeyecek ödleklikte olmamızı da anlamıyorum doğrusu. hem neden bunları her şey bittiğinde kusma ihtiyacı duyuyoruz ki? ilişki içerisinde kabullenilmeye çalışılsa her şey daha dürüst ve daha samimi olmaz mı, ''ne bileyim yaa'' cümlesinden sonra fazla da kurcalamamak gerek diyip kaçışı seçmek daha kolay tabi. tıpkı her şeyin kolayını seçmekte uzman olan bizlere yakışır bir alt duygu daha. filme dönersek, bile bile tekrar başlamak büyüt cesaret ve evet gerçek sevginin kanıtlarıdır belki de.
