Bu kadar cok sevilmekten korkuyorlar hep. Korkutuyor onlari baglanmak, baglandiklarinda ise aldatilmak. Bizim kadar guclu degiller o yuzden. Sevgiden aglamanin bile cesaretin bir meyvesi oldugunu bilmiyorlar. Ne yazik..
Anlatmak isterdim. Korkunun ecele faydasi olmadigini. Yaslari zamanlari tam mevsimindeyken doya doya aski yasamanin ne kadar keyifli oldugunu. Biri icin heycanlanmanin, o heycani onunla paylasmanin ne denli kiymetli oldugunu. Anlamayacaklarini bile bile bu caba niye diye dusunmemek isterdim bir kere olsun.
Hic sevmediler diye dusunmek haksizlik gibi gelse de sol goguslerinin altinda bir kalbin attigini bilsem de anlam veremdigim bazi hareketlerine cevap bulmak isterdim. Cevap olabilmelerini isterdim. Ben kitap gibi her sayfami cesurca cevirebilirken bir kelimesini olsun okusunlar isterdim. Isterdim, asla cevap olamayacaklarini anlayana kadar…
Hep onlari anlamak ya da onlara bir sey anlatmak zorunda kalmak, her ne kadar yorucu olsa da bu keyfi yasamak. Acinin icinde keyif yaratmak belkide. Yaraticilik. Askta en zor olan seyi basarmak, karsiliksiz sevmek.
Onun hep orda oldugunu bilmesi. Zor aninda sana siginmasi. Ama seni hanci olarak gormesi. Bir tas corbani icip sonra yoluna devam etmesi, donerken yine ugramasi. Senin her seferinde onu ayni deli bakislarla beklemen. Gecenin gunduzune gunduzunu gecene harmanlaman ama asla mahsul alamaman..
Neyin kime niye yazik oldugu sorusu. Acimak duygusu. Acinilacak insan olma korkusu. Kafa kurcalayan bir suru niteliksiz problem ve bunlar icin kurulan kriz masasi… kalp krizi. Ask krizi…
Kac kere yasar insan ayni duygulari, kac kere aglar saatlerce bir insan icin, kac kere soru kalibina daha kac tane eklenti yapabilir hayati boyunca??
Yurek tasiyorsak eger aski da tasiyoruz yasadigimiz her dakika en derinimizde. Bir gun biri cikiyor ve alevliyor o aski. Yine ayni geceler yine ayni baharlar sabahlar oglenler ayni alkol masalari ayni dost sohbetleri.
Gelen gideni aratirmis derler. Yalan. Her gelen zaten kafandaki modelin bir parcasi. Aslinda hepsi ayni. En fazla ne kadar farkli bir insani sevebilir bir yurek. Kac farkli karaktere evet diyebilir. Ayniliklarin icinde bogulurken aradigimiz bir kac avuntu laftan ibaret bitislerimiz hep.
Oysa biliyoruz ki her bitis bir baslangic. Ve yine ayni kisi farkli bir bedende bir yerlerde bizi bekliyor. Yasamayacagim desen de binlerce lanet etsende illaki yasayacaksin ve yasiyorsun.
Bir gun o en dogruyu buldugunda ve iste ask bu dediginde aslinda sevdigin kisi yine ayni kisi olacak. Belki de zamaniniz mekaniniz tutacak ve karsilikli ask olacak. Dogasina aykiri bile olsa askta bile sabir demirbas olmus, bize de sabretmek dusuyor.. bilmiyorum belki daha kac kere..
