gittiklerinde değeri bilinenlerdir. o köşeli jetoncuklarımız geç düşer, gittiklerinden sonra alımlarız değerlerini. halbuki hep gözümüzün önünde olmalı di mi? o, senin verdiğin değeri bilmeden yaşamalı. bir gün gideceği aklına gelse böyle mi davranırdın? söylemek istenilenler içinde kaldığında giden kıymete biner.
farkına varmak için hep kaybetmek mi gerekir?
bizdeki değerlerini göstermek için hep gidişlerini mi bekleyeceğiz?
..ya o gidenler? değerli olduklarını öğrenmek için hep gitmeli ya da ölmeli midir? arkasında bıraktıklarında taşıdığı anlamları bilemeden gitmeli, hep bir şeyler bitince mi başlatılma çabasını görmelidir?
evet, iz bırakanlar hep gidenler oldu. yanımızdayken farkına varamadıklarımızı yokluğuyla bedellendirenler bıraktı izlerini..
