maalesef benimde içinde bulunduğum insan grubu. olay şu şekilde cerayan etmiştir.
lise 2 de falandı galiba. o yaşlarda ergenliğin manyaklaştırıcı etkisiyle insan enerji doluyor. sağa sola vuruyor sataşıyor. şakalaşmalar ölümcül olabiliyor. benim lisedeki kankayla şakalaşmalarımızda bu şekildeydi. yumruk,kafa neresi denk gelirse vuruyorduk. güya şaka yapıyorduk. (bkz: fasulye)*. neyse gene şakanın dozunun kaçtığı günlerde ben bu arkadaşa çok kötü vurdum ve intikam sırası ona geçti. bende ossurukdan nem kapar hale geldim. resmen paranoyak oldum. sürekli tetikteyim ne zaman saldıracak diye. ve beklediğim an aniden gerçekleşti. ben bir arkadaşa ders çalıştırırken aniden enseme bir şaplak indi. aniden delirdim tekme tokat girişmeye başladım. o son vurduğum tekmeyi hiç unutamam. çöp kovasının dibine amele sümüğü gibi yapıştı. ardından kafasını bir çevirdi ,bizim coğrafya hocası. sıçtığımın resmiydi. benim bu kolpa arkadaşda hemen uyandı haliyle. deli gibi gülüyodu tam yanımda. neyse sınıfça hocayı kaldırdılar. adamcağız üstünü başını güzel bir temizledi. öğretmenler odasına gitti. başka sınıflardan elemanların akınına uğradı bizim sınıf.helal olsunlar,büyüksünler millet dayıyo gazı.diyorum bir anlaşmazlıkdan gerçekleşti anlamıyolar. dedim kesin okuldan atıldım kaçar yolu yok. neyse o güzide insanın yanına gittim olayı bir bir anlattım. böyle yüzüme baktı. oğlum ben seni tanıyorum dedi. korkma disipline falan vermem dedi .o anki mutluluğu anlatamam size. bu arkadaşımızla şakalaşmalarımız tam gaz sürdü. en sonunda ben onun burnunu kırdım küstük 4 sene kadar konuşmadık. uzun yıllar sonra barıştık. şimdi eşek kadar olduk haliyle güzel güzel konuşuyoruz ama katiyen şakalaşmıyoruz. *
