beşiktaş bir tepki takımıdır. başkaldırıdır. bunu anlamak zordur. beşiktaşlılık bir duruş'tur. "o duruşa vuruş kaç kuruş" şeklinde tepki gösterme seviyesindekilerin bunu anlaması da zordur. bunu ancak ve ancak inönü'ye en az bir kez bile olsa gitmiş olan herhangi bir takım taraftarı hissedebilir. "kartal gol gol gol"deki asabiyet, "istersen eğlenelim davullarla zurnalarda" kısmını bile beklemeden "eeeeee" demek bunun sonucudur. bu da futbolculara yansır.
nasıl ki galatasaray'da top oyanamaya başlayan her futbolcu [misal baros] hemen elle gol atmaya çalışıyorsa veya her pozisyonda kendisini yere atıyorsa [misal lincoln] [kurum/kulüp kültürünün aşılanması] beşiktaşlı futbolcular da asabi olur.
edit: "hırçın" olmak, "hırslı" olmak sportmenliğin önüne geçen etkenler değildir. "başkaldırı" demek, önüne gelen futbolcuya tekme atmak demek değildir. bunu herkes çok iyi biliyor. birbirimizi kandırmayalım böyle laf oyunları, laf çevirmeler, adhominem'ler falan. tribünlere oynamaya gerek yok, biz bizeyiz.
yakışmıyor.
öğreti: bir entry'de, başlıktaki konudan alakasız bir konuyla ilgili bilgi verilebilir. eğer ki o bilgi başlıktaki konuya bağlanıyor ise. evet, kaç yıllık yazarım ve galatasaray'a hakkında söylediğim şeyler beşiktaş için bir örnektir. neyse öğrettim sonuçta.
(bkz: ayar verilmez alınır)
