Anlatmaya nerden başlanılcağı bilinmeyen bir ayrılıktır...Ve öyle de oluyor gerçekten bu aşkın neresinden tutsam da başlasam bilemiyorum...
*
*
Ya nasip...
...
...
Ağlıyordun..
Nedensizce ağlıyordun...Hıçkırarak ağlıyordun...
Noldu? diyordum..
Susuyordun..
Öylece gögüs kafesime yatıp kalbimi dinliyordun..
Ve hiç konuşmuyordun..
+Anladım yine kötü bir rüya görmüşsün sen diyordum
Ağlamaklı bir şekilde tebessüm ediyordun...Gamzelerin beliriyordu..
Dudakların ağır bir şekilde kımıldanarak
-Rüyamda beni terkediyordun...Hiçbir şey söylemeden gitmek istiyordun...Gitmesen olmaz mı diyordum...Anla beni diyordun..
ağlıyordum...
+Bu mu yani dert ettiğin...
-Şimdi bana söz vermeni istiyorum...(Elimi kendi kalbine koyarak)
+Biz ölmeyecez hiç yaşlanmayacaz hep beraber olacaz
Ne olursa olsun beni hiç bir zaman bırakmayacaksın...
-Söz mü?
+Sevdiğim ölmemeye yaşlanmamaya söz veremem ama seninle yaşlanıp seninle hayata gözlerimi kapamaya bir ömür senle olmaya söz verebilirim..
deyip sarılıp ağlamıştık hatırlar mısın?
O soğuk o ayaz Ankara akşamı bir başka gelmişti o gece..
Bir başka sıcaktı o gece...
Ve o gün...
Yine ağlıyordun...Dudağını ısırarak ağlıyordun...
Bu sefer soramıyorum noldu? diye...
Korkuyordum...Ayrılığın zamanınsız gelişinden...
Yine suskundun...
Bu suskunluğun hayra alamet değildi...
içim acıyordu..Tam ciğerimden..
Anladım ki bizi bırakmaya azmediyorsun..
Ve cümleler dökülüyor o bal kiraz ağzından...
Ayrılalım diyorsun...
Yıkılıyorumm...
Sarılmak için yanışıyorum...
Sözcüklerin gibi uzaklaşıyorsun..
Aklıma geliyor 'Gitmesen olmaz mı diyorum'...
Anla beni diyorsun..
Ve yine söz ver diyorsun..
Söz ver beni unutacaksın..
Ölüyorum...Nefes alışım kesiliyor...
Gidiyorsun..
O soğuk o ayaz Ankara gecesi bir başka oluyor yine o gece...
Ayrı bir soğuk...Ayrı bir yalnız..
Edit:imla noktalama malumunuz..
Özel Edit:Derdime tercüman olan başlığı açana müteşekkirim...Malesef ki tecrübe ile sabittir..
Saygılar....
