çoğu zaman her türkiye cumhuriyeti vatandaşı gibi yaşamaktan farklı olmamaktır. çoğu zaman diyorum çünkü öyle şeyler oluyor ki bu garip ülkede kardeşçe yaşayan insanları birbirine düşman eden olaylar yaşanıyor.
hrant dink yol ortasında hunharca katledilirken devletin jandarması,polisi bu insanlık suçunu işleyeni ödül verirmiş gibi türk bayrağının altında hatıra resimleri(!) çektiriyor. öyle bir ülkeyiz ki; katili mahkemeye götüren devletin resmi aracına ya sev ya terk et etiketini yapıştırarak cinayeti devlet nezlinde meşru göründüğü cümle aleme gösteriliyor. ve iki yıl geçmesine rağmen cinayetin gerçek sorumlularına bir türlü ulaşılamıyor. katile içerde öküzler gibi bakılması işin cabası...
neyse bütün bu olanlara baktığımızda ermenilerin bu ülkede insanca yaşayamadığını, ezilen insan guruhu olduğunu falan sanarız. tıpkı bazı kürtlerin yaptığı gibi bazı ermenilerde bu ajitasyonu yapmakta.ama işin aslı öyle değil.
ermeniler genelde toplu halde yaşarlar.istanbul'un samatya semtide ermenilerin beraber yaşadıkları yerlerden biri.ermeni kilisesi, ermeni lisesi bile vardır burada. ermeni sokağında sadece ermeniler yoktur.
ilköğrenimimi bu bölgede okudum.hatırladığım kadarıyla sadece bizim sınıfımızda 4 tane ermeni arkadaşımız vardı.tabi başka sınıflarda da vardı.ve yine hatırladığım kadarıyla bu arkadaşlarımız okudukları 8 yıl boyunca ermeni olduklarından dolayı hiçbir sıkıntı yaşamadılar.yemeğimizi paylaştık,suyumuzu paylaştık.din derslerinde bile öğretmen bu arkadaşlarımızı serbest bırakırdı.isterlerse sınıfta kalırlardı isterlerse dışarı çıkarlardı.hiç kimse de 8 yıl boyunca sen ermenisin git buradan piss kaa tüü demedi.hatta bir arkadaşım halen asker.onlar da her türk vatandaşı gibi yaşları geldiğinde giderler yaparlar askerliklerini gelirler. diğer tüm türkiye cumhuriyeti vatandaşları gibi.
yan binamızda süryani bir aile varken öbür tarafta da ermeni komşularımız var.ve ben yine hatırlamıyorum ki bu insanlar herhangi bir zorluk yaşasınlar bu ülkede.öyle olmuş olsaydı zaten yıllarca yaşamazlardı.çeker giderlerdi burayı vatanları bilmeseler.he bu demek değil ki her ermeni bu kadar rahat yaşayabiliyor.tabiki hayır ama azınlık içinde çoğunluk hiçbir sıkıntı yaşamıyor ülkelerinde.bundan sonra da yaşamazlar.çünkü bizlere nefret tohumları ekilmedi.böyle görmedik annemizden babamızdan.
işin özü bize gösterilmek istenen film bu şekilde.türkiye'de ermeni olmak zordur,kürt olmak zordur,alevi olmak zordur...bunun akabinde gelişen olaylar da bunlara dahil.
zor değildir yeter ki kendimizden olmayanlara hoşgörülü yaklaşalım bunun bilincinde davranalım.
