Çehov'un "martı" adlı eserinde geçen bir cümle şöyledir, "Eğer birgün hayatıma ihtiyacın olursa gel ve al onu." Bir insanın, kendi hayatını sunacak kadar çok sevmesidir birisini. cömert... karşılık beklemeden, kalbinin derinliklerinde olup bitenleri sevdiğinin ya da sevdiklerinin, hiçbirinin tamamen anlayamadığı ama bütün bunlara rağmen tutkuyu, sevmeyi bilen, belki de ruhundaki bu ikiliğin sıkışıklığını yaşayan hüzünlü çaresizliklerdir bazen...
