sessiz koselerde dinledik high hopesi ve buyuk umutlarimiz vardi. ufaktik ufaciktik. bir anda cikiverdik oyunlardan. o saklandigimiz daracik yerlerden hic kurtulamamistik oysa. yerler degisti, mekanlar degisti. bir anda zamir den dolayli zarf tumlecine gecisti bu. biraktık o ufacık hayalleri buyuk hayallerin işiltisiyla. hep birilerini geride biraktik, unuttuk. unutulduk.
saklanamıyorduk artık bu igrencliklerden. kacamiyorduk degmece oynar gibi. taniyamiyorduk insanlari. ufalamiyorduk. sobeledigimiz insanlar bunlar olamazdi. kurallari yeniden ogrettiler bana ve bir formatlik beynime.
dunya bize buyuk geldi dostum. umdugumuzdan cok daha buyuk cok daha yaramaz. o yaramaz cocuk hic birakmadi zincirimi, zincirimizi. hic cozmedi varlıgımdaki nedensizligi sonsuzlastirmak istercesine.
