hayatta aşktan çekmiş insanın hissiyatıdır.
yaşanan üzücü şeylerden sonra bir daha aşık olmak istemez ama her kalbinde hareketlenme olduğunda ilk kez aşık oluyormuş gibi çocuklaşır, geleceğe umutla bakmaya çalışır uzağı göremese de. tüm korkuları da ardında bırakmayı bilir. her kapısına gelene sevgi dolu gözlerle bakmaz elbette ama kime bakacağı konusunda da bir dizi tedirginlikler yaşar durmadan. zaman zaman kendi içinde çelişir hatta...
her şeyi zamana bırakmaya karar verir ama zaman izin vermez. hayat yeniden yeniden çıkarır karşına kalbinin atışını hızlandıracak, seni çocuklaştıracak birilerini. içinde korkular, kuşkular, tedirginliklerin bile varsa yavaş yavaş senden uzaklaştığını hissedersin. mutlulukla hüznün içiçe geçişidir adeta. ama her daim insanın içinde bulunan duygudur. aslında o da bağıra çağıra "aşk yeniden bitti artık bu son derken" naraları atar ama dil gönülle bir işlemez bazı dönemlerde işte...
