şüphesiz koyar adama. beş senelik yaşanmışlık, alışkanlıklar neler sığıdırılmaz ki ilkler, teselliler, ölüm acıları, doğumlar, gözyaşları, yıl dönümleri, sevinçler paylaşmışsın o sevgili değil elin, ayağın olmuş. her şeyden önce yaslandığın omzu kaybetmek can yakar. gizlinin saklının olmadığı, seni senden iyi tanıyan, sesin halsiz, isteksiz gelse yanıbaşında biten adam hayatından eksildi. elinin üstünden eli çekildi, güçsüz kalırsın. ardında bıraktığı boşluğu kapatmak mesele zaman ilaç olur, aşk yarası sen kanatmaktan vazgeçinceye kadar kanar yok öyle birşey yalan dolan, züğürt tesellisi zırvalar kaçarı yok tır çarpmışa dönersin. kendini salar, hayattan vazgeçersin. ama müstehak mı evet yüz bin kere müstehak suç yine akılsız başta beş sene sevgililik mi olur? kahveyi pişirtip, takacaktın yüzüğü romio.
