kesinlikle doğru olan önerme. iki insanın aynı evde yaşayıp birbirine tahammül etmeye çalışmasının mantıklı bir açıklaması olamaz. hayat kısa neden bir insana dayanmak için bu kadar özveri, fedakarlık yapılır ki. aşk, çocuk filan yeterli sebepler değil bence, statü haline gelmeye başladı sanki. evlenen insan bekar arkadaşlarına iki günde tavsiyeler de bulunmaya başlar sanarsın ki hayat bundan ibaret. bir kaç sene sonra da hayatın tadını çıkar hiç acele etme filan diye ağız değiştirirler. evlenip gerçekten mutlu olan yok bence. belki evlilik opsiyonlu olsa biraz daha katlanılabilir, ömür boyu filan korkutuyor insanı. *