bazen tutulursun...
aklın almaz birşeyleri,
dalıp gidersin aslında hiç derin olmayan o saçma denizlere...
ellerinden, kollarından tutup kımıldatmazlar,
ki o denizde boğulmaktır onların da istedikleri.
bazen...
bazen durursun öylece,
kalırsın olduğun yerde
hani ilerlemek istersin de tutar bir şeyler,
ellerin ayakların oluverir, gözlerin bir anda miyop,
yakını göremessin ama uzağı görürsün...
bir anda herşey ters çevrilir...
bazen...
bazen hayat duruverir,
ama sen durmazsın...
kapanıverir kolların soğuklara, sen sıcak memleketlerin insanısın...
bazen,
gitmen gerekir.
herşeyini toplarsın...
kırıntılar, kıvılcımlar, kuruntular...
herşeyi silip atmalısın.
sıcak memleket insanısın sen,
üşürsün en küçük poyrazlarda...
sen poyrazların olduğu yerden uzak durmalısın...
hadi gel yanıma...
