dayı ölür; canından can gider, onunla içtiğin yerlere gidince ağlarsın, onun evine gidince ağlarsın, onunla hatıralarının olduğu yerlerden kaçmak istersin, babana anlatamadığın her şeyi anlattığın can dostun gitmiştir, sevgilinden ayrıldığında yanına gidip muhabbet etmek istersin "aç mısın?" sorusunu "evet" ile cevapladığında rakı-balık sefasından girip karı-kız muhabbeti ile biten geceler artık hiç olmayacaktır...
amca ölür; 3 gün ağlarsın ondan sonra hayata devam.
ah be dayı, ayıp olmadı mı bu kadar erken hem de ben buralarda bile değilken? kim diyecek şimdi bana "sıkma canını yeğenim?" diye?
