bir dönem başvurduğum gazete ilanı ile tanıştığım evlerdir. iş ilanı çok cazipti ancak hiç bir şekilde ihlas yazmıyordu. görüşmek için randevu verdiler. e biz de gittik. iş görüşmesi sırasında maaş yok satılan evin % bilmem kaçından %3.5 prim alıyorsun dediler.
devremülk satılacakta, benim haberim olacakta, o alan parayı ödeyecekte ebesinin amıda ebesinin amı.
her neyse buraya kadar sabırla dinledim. sonra adam demez mi çok sakin olmak gerekiyor, insanları telefonla arayıp davet ediyoruz. bu insanlar bazen sinirli olabiliyorlar, hatta yer yer küfür edebiliyorlar, tepkisiz kalmak gerekir.
lan adamın amına korum afedersiniz, o bana küfür edecek ben teşekkür edecem. nerde yazıyor bu? neyse efendim kabul etmem için çok ısrar ettiler. bu şartlarda çalışmam dedim. sizin şartlarınız ne dediler.
ayda 1.500 TL maaş, bu maaş üzerinden sigorta, sattığım devremülk başına yine o dediğiniz tutar kadar prim, artı yol ve yemek masraflarım.
fakat beyefendi bu mümkün değil ben müdürüm ve bu şartlara sahip değilim dedi herif. peki nasıl satacaksınız? yani nasıl kendinize bu kadar güveniyorsunuz diye sordu.
ben sizin sisteminizle satmam, öyle kimseyi rahatsız edecek kadar işin suyunu çıkartmam, sistem meselesidir. siz bana o o geziye götüreceğiniz insanlarla görüşme imkanı verin çatır çatır satayım dedim. inanmadı lavuk.