ne çok şey varmış sana yazacak. daha önce de yazdım sana. ama içimden defalarca. yanımda minicik bir not defteri taşırdım ama ne zaman yazmak istesem yanımda olmaz. her "ama"nın
peşinden bir yalan gelir derler. doğruymuş. yanımdaydı defter ama yazamadım. hayda..
ya tamam kabul yazardım ama yazmadım. utandım. yanımdaki bıyıklı amcanın ne yazdığımı okumasından utandım. entele bak "ehehe" diye gülerler diye utandım işte.
konuya halen daha giremedim zaten konu da yok ortada. konu biziz zaten. sen ve ben bile değil biz. ne yazsam bize dair bizi anlatabilmek zor. herkes biz der biz gerçekten biziz. aynı anda düşünüp hareket etmek tek bir bünyenin yapacağı iş değil midir. biziz diyorum ya işte. biz biriz.
kafamı kaldırıp bakıyorum kitaplığıma ne yazsam diye. anlatacaklarımı sığdıramıyorum ki kelimelere. bak silesim var "bugün" butonuna basıp bitiresim var bu entry bir anda.
"biz" varız ya içinde kıyamıyorum.
