üstüme birikenlerden çok,
pervanenin vurupta,dağıttığı acılar bıraktıklarım
gidişinin,yeni doğan güneşimin batışı anlamına geldiğini biliyordum
ama anlamaktan öte sezilerimle anladım,
hayatın hep gerisinde kalmış sana yaptıklarım..
Sokaklarda aradım umutlarımı,
aradım mahalle taşlarının altında
gözlerine bakarken ki sarhoşluğuğmu,
anımsamak istedim ölürken ki ağzımdan çıkacak olan isminin baş harfini,
yarısı toprak olmuş enkaz da
beni gamzene hapsedecek demirleri bulmaya çalıştım,
kısacası BEN SENi ARADIM..
baktığımda;
Bir ayna gördüm seni bana gösteren
bir ayna gördüm seni benden sakınan
bu kez çırpınmak yerine gitmek istedim,gittiğim yere bakmadan
ve girdim içeri,hayatın mağarayı andıran kapısından..
girmiştim ya tezatlıklar apartmanının bodrum katına bir kere
amacımın,sebebimin,nedenlerimin,sevmelerimin ne olduğunu bilmeden
sürüklenen son şiirim,son nefesinini vermeliydi SEN gelmeden...
Seni Seviyorum..