çocukluğum..bir köy vardı şimdi kilometrelerce uzağında olduğum.tozlu yolları vardı,tek kat yazlık evleri görmek için sabırsızlıkla beklediğim..o yollarda o tozlarda büyüdük,hiç farketmeden büyüdük..her gün akşam yemeği yenir ve bir arkadaşın seni çağırması beklenirdi evlerde..derken biri çıkar gelir derken diğeri,diğeri işte toplanıverirdik böylece.hemen hangi oyunu oynayacağımıza karar veriridik ta ki o oyundan sıkılana dek.ardından diğer oyun ,diğer oyun ve gece en son saklambaçla biterdi.ağaçların tepesinden çatılara,otların arasından römorkların içine,aklına gelebilecek ya da gelemeyecek her yere saklanabilirdik hep saklandığımız yerden çıkmak üzere..gece biterdi biz ter içinde toz içinde yataklarımıza süzülürdük hiç kimseye çaktırmadan..(gecenin bir yarısı kim yapsındı banyo falan)..sabah uyanınca her şey yeniden başlardı,her gün ayrı bir heyecen vardı..şimdi özlüyorum o günleri inceden inceden...
