adnan: hayatım, bir şeyler ye.
bihter: canım istemiyooooo. (böyle şımarık çocuk edasıyla)
yahu kardeşim, nedir bu dizilerdeki anorexia nervosa teşviki? bihter zaten üflesen uçacak bir hale gelmiş. etiyopya'daki çocuklar gibi. bir de "ay daha fazla yiyemem, ay yiyemicem, ay canım istemiyo" replikleri nedir kuzum? ekran başındaki kızları, aç oldukları halde "aç değilim ya, yiyemicem" demeye özendiriyorsunuz be. dikkatimi çekti.
hayır, aç olmayınca, bir lokmayla kuş gibi doyunca, insan sosyetik mi oluyor? sosyete olmak da zor iş valla!
getirin şöyle, ıssız adam'ın ada'sı gibi, yemek yemeğe aşık bir kız, o yesin biz doyalım.
ne bu böyle mıy mıy mıy.
