gelip gidiyor aklım yine, eskiden kalma televizyon alıcıları gibi beynim. oldukça parazitli ve karıncalı hayatım. oysa ben bir karıncayı bile ezmekten korkardım. parazitler mi? onları da hep yaralarımda sakladım.
sadece yazarlar ve tezgahtarlar yenilgilerini kazanç sayar biliyor muydun?
yenildikçe yazmak, yenildikçe kimlik koleksiyonuna satacak yeni bir silüet kazandırmak için. hayata karşı kendini daha da bilemek, ama bunun yanında her kimlikle kendini sıfırlamak için. sadece yazarlar ve tezgahtarlar istediği her an, her şeye inandırabilir seni.
önemsiz bir bilgi. önemsizliğinin nedeni benimle yakından ilişiği. kaybettiklerimin kazancının ne kadar ağır bedeller gerektirdiğini söylesem sana dinleyecek miydin ki beni?
sanmıyorum.
herkes sadece biri.
hiç kimse ise herhangi biri olamayacak kadar varlığı anlaşılmaz.
kimsenin yok ki kimsesi, herkesin elmasında kendi diş izleri.
