tabii ki insanlık dışı bir önlem olacaktır ama yurdum insanının *genelinin fakirliğini bilmiyor muyuz? buna rağmen 10 tane çocuk yapan aileler var ve çocuklar perişan bir halde büyüyor. hayatta kalmayı sadece bedensel olarak hayatta kalmaktan ibaret sayanlar tabii ki "allah rızkını verir" felsefesiyle bu, "tanrının hediyeleri"nin geri çevrilmemesi gerektiğini savunsa da gelişimin bir de psikolojik tarafı var malumunuz... sefalet içinde büyüyen ve böylece her türlü suça yönelme eğilimi çocukların zaten hayatlarının başlamadan karardığını söylemek pek de yanlış olmaz. sağlık hizmetlerinin kısıtlanmasındaki sorun çocuğu yapanlara değil, çocuğun kendisine zararı bulunması... bunun yerine belli bir sayıdan sonraki her çocuk için her defasında miktarı artırılarak vergi alınabilir. böylece işin ucu da ailenin başındakilere değecektir. ayrıca bütün çocuklar bir anda olmadığından, bir noktadan sonra caydırıcı niteliği de ortaya çıkacaktır... tabii ki, her yeri fethetme ve her daim çoğalmayı 21. yüzyılın ilk çeyreğine 15 yıl kala hala iyi bir bok sananlarımız olacaktır ve bu gibi bir yasa ne şekilde çıkarsa çıksın büyük bir tepki toplayacaktır ama sefalet içinde büyüyen, psikolojisi birçok yönden bozuk çocuklar da birey... onları nesne olarak değil, özne olarak görmek doğru cevabı sağlayacaktır.
