genel karakter profili, dünyanın bütün polisleriyle neredeyse aynı olan polistir.son zamanlarda kibarlaşma eğilimi göstermekle beraber mesleki azmanlığından feragat etmeyi kurumsal acizlik zannetmeye de devam etmektedir.ama herşeyden öte,cemaatleşme kapsamındaki duygusallığın en müesseseleşmiş hali polislik görevinde vukuu bulmuştur.mesela bağ-kur çalışanlarından biriyle dışarıda bir yerde herhangi bir şey üzerine tartışıp kavga ettiğinizde sözkonusu kurumun beş-on çalışanı kavga bittikten sonra sizi kurumun aracıyla alıp bağ-kur un merkeze bağlı herhangi bir binasına götürüp tekme tokat dövmezler.ama bir polisle tartışıp kavga ettiğinizde, olay bittikten sonra ya da devam ediyorken muhakkak başınıza bir kaç polisin sizi arabaya alıp intikam dayağı atması hadisesi gelir.bu,gücü elinde bulundurmanın hudutsuz rahatlığı ve devletin tanıdığı mekanik inisiyatifin natural tezahürüdür.emniyet birimi, türkiyede dokunulmazlık manası taşımaktan öte dokunmakta sınırsız hürriyeti olan bir memur kitlesi mealini taşır maalesef.ciddiyet, resmi görünmenin yanında devletin sembolik ve saygınlığı ,milletin acziyetiyle kaim olan tanrısal gücünün cabbariyetiyle oluşturulmaya çalışıldığı yerlerde şiddet ile anlamdaş olan bazı şeyler devlet nazarında daha önemli yere sahip olurlar.çünkü halk ile ilgili kesinleşmiş devlet yargısı onun teba olduğu inancına bindirildiği için hizaya girmeyi sağlayacak tek etken de cahil topluluğun anlayacağı dilden olur!!halkın memur algısı standartlaşmadıkça;o güçlü memur,bu sıradan masa başı memuru kafa yapısı aynı azimle kökleşmeye devam ederse, nüfus müdürlüğündeki adam işimi yapmak zorunda olan adam;ama emniyet müdürlüğündeki adam yapmasa da bir şey denilmeyecek adam şemalinden kurtulmaz.
