insanların kötü şeyler yapmasını din engelleyemez aslında ve vicdanla dinin hiçbir bağı yoktur. bir ateist olarak diyebilirim ki 'kimseye kötülük yapmayı düşünmedim, insanlar için en doğrusunu en iyisini düşledim hep. benim iyi bir insan olmam için bir patrona ihtiyacım yok. çünkü zaten beynim vicdanımı kontrol eder ve o buna izin vermez.'
insanlar eski çağlardan beri bişeylere inanma ihtiyacı duymuştur belki. yağmurdan korkmuşlardır onu tanrının gazabı sanmışlardır. şimşeğe tanrı demişlerdir. o zaman ne kadar saçma şeylere inanıyorlarmış değil mi? ya peki şimdi inandığınız şeyin çok mantıklı olduğunu size kim söyledi? ilkel dürtülerinizle hareket etmediğinizi size kim söyledi?
doğmatik bir fikirdir din ve dogmalar her zaman insan hayatına kötü etkiler yaparlar. bazen algılarınızı geniş tutmanız gerekir. o zaman iyiyi ve kötüyü ayırabilir, doğru yolu seçebilirsiniz. kimsenin de inanmadığı bir şey için ' aslında içten içe inanıyorsunuz çünkü mantıklı insan böyle düşünür.' demezsiniz.
inanıyorsan inanıyorsundur, inanmıyorsan inanmıyorsundur. her iki durumda senin iyiyi ve kötüyü ayırt etmek konusunda eksik kaldığını göstermez.
