bir insanın iyilik yapması 'abi işte inanıyor aslında içten içe onun için böyle iyilik falan yapıyor. yarın bir gün karşısına tanrı çıkınca savunulacak bişeyleri olsun diye hep.' demek biraz saçma bi bakış açısıdır.
'din olmasa iyi insanlar iyi kötü insanlar kötü şeyler yapacaklardır ama iyi insanların kötü şeyler yapabilmesi için din gereklidir.'
ayrıca; kimsenin içindeki sevgi için, saygı için, vicdan için yaratılmış bir aracıya ihtiyacı yoktur. insanlar din olmasa da sevebilir, din olsa da nefret edebilir.
değer yargıları dinden doğmaz, değer yargıları dinler gelmeden önce yaşamış toplumlarda da vardı. dinlerin oluşması değer yargılarına bağlıdır diyebiliriz ama. o kitabı yazan adamınız o değer yargılarını köküne kadar kullanmıştır. onun için her din kitabı 'hoşgörüden, sevgiden, saygıdan' falan bahseder. ha ama hoşgörüden bahsederken 'sizden olmayanı öldürün.' de derler. haçlı seferleri olur ondan sonra, cihad çağrıları olur.
dinler insan içindeki sevgiyi yüceltmez aksine insanın içindeki sevgi değerini düşürür. kendine güveni düşürür. düşünme anlayışını kısıtlar. vicdanının sesini dinletmez, ben sana böyle söylüyorum, doğrusu bu inanacaksın bana der.
ve tabii ki 'tanım': yanlış bir bakış açısıyla yazılmış, doğruluğu olmayan söz.
