Olay yonetici olmakla bitmemektedir aslinda. Bunu anlamak icin gercekten mezun olmak ve mezun olduktan sonra aslinda hayatin hic de oyle bize anlatildigi gibi toz pembe olmadigini gormek gerekir. Kotu sayilmayacak bir universiteden kotu sayilmayacak bir diplomayla(bilgisayar muhendisligi) mezun olup yurt disinda yuksek lisans yapmis daha sonra da yurt disinda calismaya baslamis biri olarak sunu diyebilirim: Tek Yol devrim.
Bilmem kac sene boyunca okumussunuzdur, genel kultur vb konularda kendinizi gelistirmissinizdir, bunun yaninda 4 dil konusabilmektesinizdir ama yine de daha onceden birilerinin kurallarini koydugu bu igrenc sistemde aslinda sizden iiy olmayan ama insanlarin kani uzerine kurulan bu sistemden parsayi kapmis geri zekalilarin maasli kolesi olursunuz. Maasiniz iyidir belki, ama hayatiniz onlarin elindedir.
Belli bir sure sonra isiniz hayatiniz olmaya baslar.Saat 9 da baslayan is 18.00 da biter ve diger gun ise yorgun gitmemek icin yemek yiyip dus alip uyumaya ancak vaktiniz kalmistir. Verilen parayla alinan materyaller sizi bir iki ay sevindirse de belli bir sure sonra alinan bilmem kac ekran lcd televizyon ya da oyun setleri vb seyler sizi mutlu etmemeye baslar. universite gunlerini cok ama cok ararsiniz.
aslinda aradiginiz okul gunleri degil 'insan'dir. cunku siz bu batagin icine yanliz saplanmamissinizdir.arkadaslariniz da bu batagin icindedir ve artik yalniz bireyler olarak hayata devam etmektesinizdir.
O yuzden her universiteli ODTu lu ya da bogazicili de olsa 'sosyalist' devrimi istemelidir. Zira bu sistem insani yipratmaktadir.
