bir kadın vardı
hem anaydı, hem yardı
geceleri, ki hep böyle olur zaten
gelmeyecek geçmiş günler için ağlardı
bazen şefkatle dolar, açardı kucaklarını
bazen kapayıp gözlerini şehvetle sunardı dudaklarını
bir sevgilinin başına dayardı omuzlarını
bir dostun sırtına sarardı kollarını
bir kadın vardı
hem melek, hem şeytandı
geceleri, ki hep böyle olur zaten
bir ışık bulup durmadan yazardı
kolay olmazdı onun için hem ağlamak hem gülmek
görüp de son moda şatafatlı aşkları, karşılıksız sevmek
bakakalmak gidenin ardından ve verilen onca emek
yine de içinden davrandığı gibi davranmak, hep sonunu bilerek
bir kadın vardı
bazen öylesine kandırırdı ki herkesi
kendisi bile neredeyse mutlu olduğuna inanırdı
olur olmadık şeylere bağlanırdı hep
ve bildim bileli, gördüm göreli aşıktı
geceleri, ki hep böyle olur zaten
gelmeyecek, geçmiş günler için ağlardı
