çalınmamış hayallerin iplerinin elinde olmasını, henüz elden kaçırılmamış olan balonları, kirletilmemiş masumluğunu, gün geçtikçe artan yükün sırtta olmayışını, dertten tasadan uzak olunuşunu, bir bebek gibi masumca çekilen uykuları, gülüşmeler hemde içten gelircesine gözleri yaşartmayanından.. sonra bir de geleceğe dönük kurulan hayaller vardır.. büyüdükçe elinden birer birer çalınan, çıkmaz sokaklarda kaybettiğin hayallerin vardır.. en çok onları özlersin.. bir daha hayalini bile kuramayacağın o güzel günleri özlersin.. bir iki damla yaş akar gözünden, silersin ellerindeki çocuksu sıcaklıkla ve olağanca gücünle sarılırsın özlemlerine.. çıkmaz sokaklarda yitirdiğin hayallerine veda etmiş olsan da, onları gerçekleştiremeyecek olsan da, başını kaldırıp, özlemlerine sarılıp devam edersin yoluna..
(edit : çok merak ettim bunun neyini eksilediniz yaa.. kaybettiğim her şeye neden olan insanlar, bırakın da kaybettiklerimin acısını rahat yaşıyım.. )
