işçinin emeğinden elde ettiği artı değer sayesinde zevk-i sefa süren sefa pezevenki patrondur. Yanlış anlaşılmamak amacıyla içkisine, sıçkısına söylenecek bir şey yoktur. Ancak sömürü düzeni bu içki-zam ikileminden çok daha ciddi ve geniş boyutludur. Bir de şu var ki, zamanında bolşeviklerin de içkiyi çok seven bir grup olduğunu biliyoruz. Ve aynı şekilde etrafımızda aldığı asgari ücretin yarısını içki ve sigaraya harcayan, evine ekmek götürmeyen lümpen işçiler de mevcuttur. Nihayetinde çoğu işçi artık memur statüsünde maaşını devletten alan kişiler olduğu için karşımızda zaten doğru dürüst, net tanımlanan bir işveren dahi görememekteyiz. Patronu arıyorum iki haftadır zam istemek için, hala bulamadım.*
