ölümü aklıma akbabaları getiren dava insanı...içinize bu kadar dertti de yaptıkları, ölümünü neden beklediniz kusmak için iğrenç kininizi? akbaba değilsiniz de nesiniz? ve tabii necip fazıl'ı da hatırlamadan geçemeyeceğim. büyük usta her ne kadar fikirleri zıt kutuplarda da olsa nazım hikmet'i hapisteyken ziyaret edermiş; ama yook ,büyüklüğü geçtim ben, insan olmak herkesin harcı değil vesselam. sen neler yapmışsın muhsin yazıcıoğlu? neler yapmışsın ki ölümün, bilmem kaç derece soğukta, çaresizlikler içinde, yüzünde kalıplaşmış iki parmak buzla yürüdüğün ölümün bile dindiremedi sancılarını insanların. üstelik çekmişken işlediğini düşündükleri suçların cezasını, işkenceyle, hücreyle, ve aklanmışken kimse görmek istemese de...üstelik yolunu belirlemiş, hak yolunu bulmuşken... necip fazıl' a duyduğum sevgi, insan oluşundan, her şeyden önce insan oluşundan, bu acı olaylar silsilesi içinde onu hatırlayışım da bundan, üzülmem de ne sağcı ne solcu olduğumdan,insan oluşumdan ! *
