herkes kendi ideolojisinde, kendi siyasi fikrinde inandıkları uğruna sürekli birileri asıp, birilerini yargılıyor. sözlükte herkes birbirine hücum edip, karşı fikre tahammül etmeden at gözlükleriyle hareket ediyor. bu ülkenin nasıl kurtulduğunu ilkokuldan beri okuyoruz, görüyoruz, biliyoruz.
bu ülkeyi kurtaran insanların hepsi bizlerin dedeleri, nineleri, akrabaları. ne oldu da bu hale geldik biz? ne oldu da can pahasına, kan pahasına, namus pahasına kurtarılan bu ülke, bu kadar ucuz bedellere, bu kadar ucuz oyunlara dayandırılarak sahipsiz bırakılıyor.
mustafa kemal atatürk gibi bir liderin torunlarıyız biz. o'nun büyüklüğünü kabullenmek istemeyenler, ya da bizim söylediklerimize inanmayanlar bütün dünyayı dinlesin o zaman. okuyun ve anlayın nasıl büyük bir değeri kaybettiğimizi. ve onun kemiklerini sızlatmamak için ne olur biraz türk gibi yaşayın. Bir parça onun gibi, bir parça mustafa kemal gibi.
ne güzel de demiş bizlere;
"beni görmek demek, behemahal yüzümü görmek değildir. benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir."
keşke seni bir kez bile olsa gerçekten görebilseydim, çok özledim seni atam, çok..
