Kendisi ve yanındakilerin yaşamlarından umutların yavaş yavaş kesilmeye başladığı BBP genel başkanı.
ölmekte olan ve belki de çoktan ölmüş birine yazılanları okudukça, kimilerinin bu (muhtemel) ölümden zevk bile aldıklarını görünce ('ama yine de herşeye rağmen umarım ölmez.' dip notunu da düşmüşler ya gözlerim yaşardı.) "bitmiş ulan" dedim kendi kendime. insanlık çoktan bitmiş.
Muhsin Yazıcıoğlu'na en acımasız düşüncelerini üstelik böyle bir durumda kusanların sivas'taki, maraş'taki kendi cümleleriye "insan katilleri"nden hiç bir farkı yok artık benim gözümde.
