gönülde başkası varken, sevgili edindiğine " seni seviyorum! " diyebilir misin?
- üstat, galiba bütün bunlar sevenin sevgiliye itibar etmesini de gerektirir, ne dersiniz? hatta belki de hürmet ve saygı göstermeyi öne çıkarır.
+ cefa görmekle azalmayan, iyilik görmekle artmayan bir haddin, bilme halidir bu. ta ki aşık, aldığı nefesler adedince sevgiliyi anmış olsun... sevgiliden başkasına körleşmelidir kalp. o kadar ki; bu yüzden eleştirildiğinde bile sağır gibi davranabilsin...
- ben bu konuda bir hadis biliyorum üstat, "bir şeye olan sevgin körleştirir ve sağırlaştırır." buyuruyor peygamber efendimiz.
+ sallallahu aleyhi vesellem... "aşkın gözü kördür" meseli de bu hadisten mülhemdir zaten. gerçekten de aşk oluştuğunda herkes onu görürken, o hiç kimseyi görmez; tıpkı maşuk gibi. aşık her şeyi gizlediğini zanneder ama eteklerinin zil çalmasından, haraketlerine yansıyan coşkudan anlaşılır tutkunluğu...
- veya üzerine çöken hüzünden...
+ elbette melal de aşkın bir çehresidir. ister neşe, ister hüzün; ister coşku, ister keder; aşkın gözündeki körlüğün belirtisidir. yusuf da görmemişti hani zeliha'yı da, hani unutmuştu zavallıyı. belki de unutturulmuştu ona...
