dar sokaklardan geçtim
yitik suretler,silik düşler bıraktım ardımda
ayrılıkları kavuşmalardan çıkarıp koydum bavuluma
hafifledik
hazırdık artık yeni çarpışmalara
seyyahız demiştik karar vermiştik ya baştan
yavaştan kırıldı kanatlarımız 'böyle değildik biz'
kaçıp şehrin kabaran yalnızlığından
kovalamaca oynayan yüreklerdik tenha köşelerinde aşkın
aşk tenhadaydı bulmuştuk
yine son durak sanmıştık
yine sona yaklaşmıştık
'açıyorum camlarımı sonuna kadar
sahne senin
geceni ayır gecemden
hadi dolsun boşluğu karanlığın
dokun it beni geceye
öğrenmeliyim duvarlarla sevişmeyi
görüyorum gözlerinin yankısını
ay vuruyor hayat akıyor gözlerinden
hadi vur ayır gözlerini gözlerimden'
Ve el izleri kalmıştı ıslak ve biçimsiz camlarda
konuşmamıştı gerek yoktu artık kelimelere
soğuktu sondu
hayat akıyordu o boşlukta
geri dönemezdik dönüşü yoktu
sondu işte
ismimiz bilinmedi pek geçtiğimiz coğrafyalarda
belki anlaşılmadı kimliklerimiz
belki de anlamadık
kaçıp şehrin köpüren dalgalarından
sığınaklar yaptık kendimize yalnızca
gün geldi sığamadık
Ve şimdi ayrı
ayrı yollarda aynı isimle devam etmekteyiz
devam etmeliyiz
seyyahız biz..
