brezilya'nın dünyalar dolusu gol kaçırdığı, rakip kaleyi doğru düzgün rahatsız bile edemediğimiz, amma velakin skora göre yorum yapan medya soytarılarımız tarafından "süper oynadık, kaybettik", "türk'ü gördü dünya", "koca brezilya'yı elimizden kaçırdık" yorumlarıyla midemi kaldırmış bir maçtır.
bu maçın en şahane enstantanelerinden biri de ilk yarıda rivaldo'nun sol çaprazdan attığı hayvanlar gibi sert bir şutun kaleci rüştü'den dönmesi ve akabinde ronaldo'nun altıpasta bomboş golü atamaması üzerine ömer üründül'ün "aman aman o ne sert şut ya? o ne kadar sert bir şut ya?" tadındaki anlamsız hüznüdür.
bir de bu maçın ardından tribünlerde göz yaşlarına boğulan genç bir türk kızı, hani o sözlükte çok meşhur olan türk kızı, dünyaya manşet olmuştur. yok "ağlayan türk güzeli dünya basınının yeni konusu", "dünya bu kızı konuşuyor" tadındaki abuk sabuk içi bomboş zevzek milliyetçilik örnekleriyle de kendi medyamdan 4-5 kat daha fazla nefret etmişimdir.
eğer "sinir bozucu" ronaldo gününde olsaydı o gün orada 4-0'dan aşağı bir mağlubiyet almazdık ki adamın gümüş mercurial vapor r9'larla "pis burun" dayayarak attığı o gol "onu yemeseydik finaldeydik be abi" tadında abuk yorumlarla bugün bile hatırlanmaktadır.
