1532.
-
yürürüm,
an manasız akşamlarda
hep
aşık olurum,her halim biraz aslında
aşıksıdır.
çoşkuludur yaşam biraz da
hani bir çırpınış gibi,
yokluk gibi,
tükenmek gibi,
ihanet etmeyi öğrenirken bu dudaklarım
her seferinde biraz daha çatlak.
orda bir adam var
yakınlarda,varlıklı mı varlıklı hani
benim ise hiç birşeyim yok,
yaşadığım yer ahır gibi,
görüyorsun
ama o da mutlu bende.
peki mutsuz olan kim...
