Herkes herkesin günahı geçmişinde
Her aşk hikayesi günah olarak kaldı cebimde
Umutsuzluğum beni benden alır
Çölde su bulmak gibi serap oldu artık aşk bana
Yaşamımda aydınlığa yer yok
Aydınlık seninle gitti
Gidişin ,
Karanlığımı geri verdi bana
Ben karanlıktan hiç kormam aslında
Yanında olabilmek için hep korkarım demiştim sana
Belki diriliyorum sensiz şu zamanlarda
Onarıyorum yıkılan dört bir duvarımı
Yeniden inşa ediyorum karanlık ülkemdeki kalemi
Bir daha aydınlığa ulaşamayacağımı bilerek
Mahkum ediyorum kendimi bıraktığın karanlığa
Hangi güzel şey zaten helal olduki bana
Senin bana özendiğin bir çok nokta
Benim kalemin haram tuğlasıdır anca
Tekrar geri döndüm zindanlarıma
Tekrar kem vurdum tüm duygularıma
Kaderim beni burada istiyor
Karanlığın en dibinde
Kör kuyuların içinde
Zaman geçmekte
Bu zincirler bileklerimi inciltmekte
Gözlerimde artık boş bir hüzün oturmuş
istesemde silemeyeceğim kadar iz bırakmış.
Etrafımdaki insanlar nerde
Nerde bensiz yapamayanlar
Onlar aydınlığı seçtiler bütün yalanlara göz yumarak
Benim hatam nerde ?
Sorgu saatim başladı vicdanımla
insanlar bunla yüzleşmeye çekinirler bilirsin
Benim karanlığım ise
sorgulayınca kendimi
biraz nefes aldırıyor .
Eteklerim çamurlara bulaşmış,
Yüzüm eskimiş
Saçlarım sensiz geçen her sene kadar hep uzun
Gerçeklerimle arkadaşlık ediyorum
Zaten bu herkese göre zıt olmuşki hep tek başıma
Yalanlarla mutlu herkes
Düzenleri bozulamıyor onlarla yaşıyorlar
Bu yüzden ben burda hapsoldum onlar aydınlıkta
Bir tek umudum kaldı aydınlık için
Oda Allah tan yana
Belki beni bir gün aydınlığa çıkarır
Ama yalancıların diyarına degil
Belki bir gün kendi yanına alır
Bende o zaman bu zindan kurtulurum
Bu zindanda bir sen vardın bana yakın
Sende aydınlığı seçtin
Kendini kandırmaktan
Vazgeçemedin sana bahşedilen o yalancı aydınlıktan
Seninle vardı yarı açık kapıdan giren ışık
Kapıyı sessizce çekip gittin
Üstüme ...
Bir şey diyemedim
O zaman gözlerime bu hiç gitmeyen hüzün oturdu
Ve bu nankör misafir hiç gitmedi
Bilemiyorum aydınlığa çıkınca gözlerim tekrar kamaşırmı
Ama çıkamam ki
Herkes herkesin günahıdır geçmişinde
Benim senin ,senin benim günahım oldugun gibi
Ben hak tealadan hergün diliyorum
Kapı yine aralansın içeriye sen gir diye
Ama beni duymuyor
Bende cebimdeki günahlarımla avunuyorum .
Birde gözlerimi acıtan hüznümün damlalarıyla ,
Hergün yüzümü eskitiyorum.
Ve , artık olan aşkımla besleniyorum...
